Czy sam fakt dzikości i odludności Góry Bialskich pozwala przyrównać je do Bieszczad? Z całą pewnością nie. Bieszczady najbardziej kojarzą mi się z ucieczką. Taką od cywilizacji, obowiązków i świata, który nie koniecznie musi sprostać oczekiwaniom wszystkich. Chatka pod Czernicą jest idealnym azylem.

Mówią że te góry to takie sudeckie Bieszczady. Czy jest to  określenie na wyrost? A może są bardziej dzikie, puste i tajemnicze od pierwowzoru? To postanowiliśmy sprawdzić!

Nie było tu słychać odgłosów wojny. Ani tej pierwszej, ani drugiej. Polska Ludowa posyłała tu robotników miast i wsi na wywczas. Tyrolska osada pod Śnieżnikiem, przetrwała i to. A potem wszystko jakby zastygło w letargu. Nowy ustrój odłożył przemianę Międzygórza na kiedyś. Ten czas zdaje się nadchodzić wielkimi krokami.

Początek lat 70-tych musiał być dla Śnieżnika ciężkim doświadczeniem. Najpierw  obrócone w gruz schronisko księcia Lichtensteina, a potem wysadzona w powietrze wieża widokowa, stały się milczącymi mogiłami przedwojennej arystokracji, rozwijającej ruch turystyczny u stóp góry. Budynki przepadły, ale Masyw Śnieżnika na dobre został już otwarty dla miłośników górskich wyryp.

Uciekając przed szarą codziennością, zgiełkiem miast czy samym sobą wybierali często  góry.  Outsiderzy, narkomani czy zwykli miłośnicy dzikiej przyrody trafiali do miejsc takich jak chata na Czarcim Gonie. Poznajcie to niezwykłe miejsce schowane przed wzrokiem przypadkowych turystów.